Przejdź do zawartości

Bongo leśne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bongo leśne
Tragelaphus eurycerus[1]
(Ogilby, 1837)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawoły

Rodzaj

niala

Gatunek

bongo leśne

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Bongo leśne[3] (Tragelaphus eurycerus) – największa spośród afrykańskich leśnych antylop.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkująca afrykańskie lasy tropikalne i góry w Dolinie Konga. Przebywa na terenie do 4300 m n.p.m. Według danych z 2016 roku jest ich 15-25 tys. osobników, a ich populacja ciągle maleje[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Wysokość w kłębie 1,1-1,3 m i długość 1,7-2,5 m. Samice ważą 210-235 kg, samce 240-405 kg. Ubarwienie zmienne, forma typowa jest brązowa w białe paski. Samiec ma większe rogi, które jednak występują u obojga płci[5].

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Ciąża trwa około 9,5-10 miesięcy. Zwykle rodzi się jeden młody osobnik, który osiąga dojrzałość płciową po ok.800 dniach w przypadku samic oraz ok. 900 dniach w przypadku samców. Świeżo narodzone ciele waży około 20 kg[5].

Styl życia

[edytuj | edytuj kod]

Przeważnie prowadzi nocny tryb życia. Są jedynymi antylopami leśnymi, które tworzą stada złożone z 5 lub 6 osobników. W niewoli żyją zwykle około 21 lat[5].

Na skutek nadmiernych polowań bongo stało się w ostatnim dziesięcioleciu zdecydowanie rzadkie. Dzieli przestrzeń życiową z okapi leśnym i słoniem leśnym (słoń afrykański).

Żywi się różnego rodzaju roślinami. Mając wybór, preferuje młode liście, które mają wyższą zawartość białka oraz niższą błonnika. Szukają także naturalne lizawki solne. W celu uzyskania soli lub minerałów jedzą również spalone drzewa[5].

Hodowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest trudne w hodowli. W europejskich ogrodach zoologicznych gatunek hodowany rzadko, w Polsce m.in. w opolskim oraz warszawskim zoo[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tragelaphus eurycerus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Tragelaphus eurycerus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Tragelaphus eurycerus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-04-10] (ang.).
  5. a b c d Julie Brensike, Tragelaphus eurycerus (bongo) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2024-04-10] (ang.).
  6. Wywiad z Anną Tadrą z Warszawskiego ZOO, https://swiatzwierzat.pl/to-ogromny-sukces-rozmowa-z-ekspertka-o-niezwyklych-narodzinach-w-eh-23062021